انتهای رویای الهه عزیز

تمام جاده را گذر مي‌كنم... ابتدا تا انتهايش را. تك تك لحظاتش را ...

در تمام مسير، فقط من هستم و صندلي خالي كنار راننده ...

من اين همه پوچي روي صندلي را دوست ندارم ...

من اين همه تنهايي را نمي‌پسندم ...

...

اگه همينطور پيش بره و اين تنهايي تموم نشه ...

 مي‌رم مي‌فروشمش و به جاش موتور مي‌خرم ها !!!

گفته باشم ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: